We zijn geneigd te denken dat wanneer de omstandigheden anders zijn dan op een bepaald moment, het ook meteen mooier, beter, fijner geweest zou zijn. Of juist andersom, dat het minder mooi, slechter of minder fijn geweest zou zijn. We willen de omstandigheid waarmee we te maken hebben een oordeel geven van goed of slecht. 

Jammer of gelukkig 

We kennen allemaal wel dat we kunnen zeggen jammer van het weer, jammer dat het zo druk was, jammer dat het zo rustig was, jammer dat……..Of we zeggen juist het tegenovergestelde gelukkig dat het nu zulk mooi weer is want anders……gelukkig dat het nu zo rustig is want anders….gelukkig dat het nu zo druk is want anders……

Waarom nemen we de omstandigheden van het moment niet gewoon voor lief zonder te bedenken hoe het geweest zou zijn als het anders was?

Moeder dochter uitstapje 

Ik genoot afgelopen weekend van een moeder dochter uitstapje naar Rotterdam. We liepen een wandeling t.b.v. Unicef. We deden onderweg meerdere stops aan. Na genoten te hebben van iets lekkers op een van die stopplekjes stapten we naar buiten en bleek de regen met bakken uit de lucht te komen.

We schuilden wat onder de parasols van alle horecagelegenheden in de straat en bedachten wat wijs was om te doen. Terwijl we onze opties doornamen hoorden we achter ons een man roepen: “Dames, neem deze maar” en hij reikte ons een witte paraplu aan. Verbaasd keken we hem aan en mompelden iets in de trant van “Dat kunnen we toch niet zo maar aannemen?” Ja natuurlijk wel, gaf hij aan, hij bleek de eigenaar te zijn van de kroeg waar hij voor stond. “Er worden hier zo vaak paraplu’s achter gelaten, neem lekker mee en geniet ervan”. We bedankten hem en staken de paraplu op. Althans dat probeerden we maar dit exemplaar bleek helemaal kapot te zijn. De man zag het gebeuren en riep “geef maar hier, ik pak een andere” en binnen no time was hij terug met dit keer een rood exemplaar. Hij wilde ‘m zelf eerst even uittesten voordat hij ‘m opnieuw aan ons aanbood. En wat bleek, het was een pracht exemplaar in de vorm van een hart. Hij was er zelf verrast over en mompelde “deze had ik dan wel zelf willen houden”, waar wij hem geen ongelijk in konden geven. Toch besloot hij ons, ondanks ons protest, deze bijzondere paraplu te geven. ‘Ik hoef ‘m niet terug hoor, geef ‘m door als het zo uit komt”.

We hebben de rest van de dag kunnen genieten van deze geweldige paraplu. Het bleef namelijk de rest van de dag regenen. We pasten daarom ons programma wat aan. Dat bracht o.a. met zich mee dat we ergens een keer een Uber namen en genoten van het leuke gesprek met de chauffeur. Dat we terecht kwamen in een restaurant wat niet meteen een eerste keus geweest zou zijn maar waar er wel van alles gebeurde waarover we in een leuk gesprek raakten met zowel elkaar als met de mensen een tafeltje naast ons. 

Fijner, mooier, beter?

Zou de dag fijner, mooier, beter zijn geweest als het niet zou hebben geregend? Ik wil het me niet eens afvragen. Het was namelijk precies goed zoals het was. We genoten van elkaars gezelschap en alles wat we beleefden. En ik ben benieuwd wie ooit nog eens eigenaar wordt van de geweldige paraplu. Hij zal naar belofte een keer doorgegeven worden.